Першасная прафсаюзная арганізацыя дзяржаўнага прадпрыемства “Выдавецтва” Беларускі Дом друку ” арганізавала для членаў прафсаюза тур выхаднога для ў г.Брэст і Белавежскую пушчу.
Горад Брэст мае багатую, насычаную і старажытную гісторыю. Першая згадка пра яго датуецца 1019 годам. За час свайго існавання горад не раз мяняў сваю дзяржаўную прыналежнасць, яго жыццё пранізвалі розныя культуры.
Тур выхаднога дня пачаўся з ускладання кветак да Вечнага агню мемарыяльнага комплексу» Брэсцкая крэпасць-герой ” і хвіліны маўчання, у гонар герояў загінуўшых і жывых, якія далі магчымасць нам дажыць да гэтых дзён. Далей пачалася экскурсія з Форта № 5, дадатковага ахоўнага збудавання Брэсцкай крэпасці (1842 года). Праз 20 гадоў пасля будаўніцтва крэпасці спатрэбілася ўзвесці дадатковыя Фарты, каб аддаліць артылерыю ворага. І ў 1871 годзе быў узведзены Форт № 5, выдатна захаваўся да нашых дзён.
Напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны там размяшчаўся 3-ці стралковы батальён 44-га стралковага палка. 22 чэрвеня 1941 года нямецкая артылерыя накрыла ўраганным агнём не толькі Брэсцкую крэпасць, але і фарты, у якіх размяшчаліся савецкія воінскія часці. Падвергнуўся абстрэлу і 5 форт. Толькі сямі байцам удалося прабіцца да Брэсцкай крэпасці, але яна ўжо была акружаная ворагамі. Больш за месяц гарнізон крэпасці трымаў абарону ў поўным асяроддзі, ведучы жорсткія, кровапралітныя баі. Брэсцкая крэпасць стала адным з самых стойкіх эпіцэнтраў супраціву ў пачатку Вялікай Айчыннай вайны.
Брэсцкая крэпасць-гэта сімвал мужнасці і гераізму ў імя Радзімы. Берлін, Брандэнбургскія вароты, зрынуты Рэйхстаг – гэта ўсе сімвалы заканчэння вайны, а сімвалам пачатку вайны, адной з самых трагічных старонак шматвяковай гісторыі нашага імя па бацьку, стала Брэсцкая крэпасць. Гераічныя ўчынкі абаронцаў характарызуе надпіс на тэрыторыі мемарыяльнага комплексу: «Я паміраю, але не здаюся». Экскурсія была нялёгкай для ўспрымання, але вельмі патрэбнай для ўсведамлення вялікага подзвігу нашых салдат, каб пераканацца: словы «абаронца», «патрыёт» напоўнены велізарным сэнсам.
Сучасны Брэст жыве мірным, насычаным жыццём. Гэты этап экскурсіі пачаўся прагулкі па пешаходнай вуліцы Савецкай, дзе жыццё кіпіць практычна кругласутачна, працуюць крамы, кафэ, офісы, кінатэатр. Шмат цікавага можна ўбачыць, гуляючы па вуліцы: фасады дамоў, пабудаваных яшчэ да 1915 года, альтанку ад сонца з фігуркай трубача на даху, скульптуру «Шчаслівы бот» і скульптуру ў гонар вуліцы мільённай – кашалёк з манетамі, Помнік тысячагоддзя Брэста. Тут кожны вечар ліхтаршчык запальвае ліхтары. Час запальвання залежыць ад часу заходу сонца і паказана на гадзінах, якія знаходзяцца ў пачатку вуліцы Савецкай. Асабліва вуліца ажывае ўвечары, калі напаўняецца гукамі жывой музыкі, смехам, размовамі моладзі і падсветкай.
Другі дзень тура выхаднога дня пачаўся з прагулкі па запаведным лесе Белавежскай пушчы, дзе працоўны калектыў Дома друку акунуўся ў яе гісторыю, наведаўшы музей прыроды, дзе захаваныя яе ўнікальныя багацці, Прыгажосць і зачараванне. Адназначна, Белавежская пушча з’яўляецца адным з нацыянальных сімвалаў Беларусі, багатай гісторыка-культурнай спадчынай. Старажытны лес з мноствам векавых дрэў, тысячамі розных відаў раслін і жывёл дзівіць уяўленне. Белавежская пушча размешчана ў Брэсцкай і Гродзенскай абласцях, уваходзіць у лік чатырох нацыянальных паркаў Беларусі. Пра жывёльны і раслінны свет Белавежскай пушчы распавядае Музей прыроды-унікальны выставачны комплекс, прысвечаны не толькі багаццю прыроды, але і краязнаўству краіны, а таксама праблемам экалогіі і захавання жывёльнага і расліннага свету. У экспазіцыйных залах знаходзяцца пудзілы жывёл, якія жывуць у лясах Беларусі, якія выкананы так натуральна, што здаюцца сапраўднымі. Калектыў Дома друку напярэдадні навагодніх святаў не мог не наведаць і адно з самых казачных месцаў Беларусі – рэзідэнцыю Дзеда Мароза, якая расчыніла свае дзверы ў 2003 годзе. Тут у казку вераць усе-і дарослыя, і дзеці, у гэтым асаблівая магія гэтага месца. Гасцей сядзібы сустракаюць прыбраныя героі са знаёмых з дзяцінства казак і легенд. Экскурсія выклікае не толькі вялікую цікавасць з боку дзяцей, але і з боку дарослых, маса захаплення і жаданне наведаць Белавежскую пушчу яшчэ раз.
Паездка ў Брэсцкі рэгіён атрымалася вельмі насычаная, поўная пазітыву і прыемных эмоцый, якія зараджаюць энергіяй на плённую працу і новыя здзяйсненні!
Працоўны калектыў Дома друку выказвае падзяку кіраўніцтву і прафсаюзнаму камітэту Дома друку за яркія і невымоўныя эмоцыі, умацаванне ўнутраных сувязяў у калектыве, якія спрыяюць лепшаму ўзаемаразуменню і каманднай эфектыўнасці ў дасягненні агульных мэтаў, а таксама магчымасць наведваць гістарычныя і значныя месцы нашай любімай Беларусі.